Tussen drie haakjes

In deze afscheidsrede blikt Peter-Arno terug op zijn carrière als taalwetenschapper en vakdidacticus. Vanuit een taalbeschouwing naar aanleiding van het woordje ‘tussen’ trekt hij lijnen door de hele taalwetenschap, de vakdidactiek en zijn persoonlijke loopbaan.

Hij betoogt dat taal iets is tussen vorm en betekenis, en tussen individu en taalgemeenschap, wat je vanuit verschillende perspectieven kunt bekijken. In vakdidactische modellen gaat het vooral om de relatie tussen de onderdelen. Zo bespreekt hij een zelf ontwikkeld didactisch redeneermodel ter ondersteuning van taalbeschouwing.

Ten slotte bekijkt hij in vogelvlucht zijn eigen loopbaan, die zich telkens vooral tussen verschillende disciplines afspeelde.